SPCleantech to sieć współpracujących ze sobą podmiotów związanych z branżą cleantech które łączą swoje zasoby, wiedzę i umiejętności w celu osiągnięcia wspólnych celów.
Głównym celem SPCleantech jest stworzenie  dynamicznego ekosystemu, który zachęca do wymiany wiedzy, promuje innowacje oraz napędza wzrost gospodarczy i konkurencyjność swoich członków.
Oto niektóre z głównych korzyści płynących z członkostwa w innowacyjnym klastrze SPCleantech:

  • Współpraca i networking
  • Dostęp do zasobów 
  • Wymiana wiedzy i szkoleń
  • Innowacje i badania 
  • Wspólne promocje i marketing 
  • Wsparcie instytucjonalne 
  • Rozwiązanie wspólnych problemów

Razem możemy więcej - dołącz do nas

SPCleantech wspiera działania podejmowane w celu ograniczenia negatywnego wpływu na środowisko naturalne i zapewnienie bardziej zrównoważonego i ekologicznego podejścia do działalności gospodarczej oraz dotyczące wykorzystania nowoczesnych technologii cyfrowych w celu optymalizacji procesów biznesowych, zwiększenia efektywności i poprawy konkurencyjności.

Więcej informacji na temat korzyści z członkostwa

15.01.2019 odbyło się w NordicHouse, siedzibie SPCleantech pierwsze spotkanie partnerów zajmujących się problematyką gospodarki o obiegu zamkniętym (GOZ) w Małopolsce. W spotkaniu wzięli udział  – South Poland Cleantech Cluster, Life Science Cluster, Uniwersytet Rolniczy, Uniwersytet Ekonomiczny, Uniwersytet Jagielloński, Urząd Marszałkowski, BLOOM – projekt unijny, Centrum Nauki Kopernik.

Podczas spotkania ustalono potrzebę regularnych spotkań oraz dalsze prace nad wspólnymi projektami z możliwością aplikowania o środki zarówno krajowe jak i unijne.

Termin gospodarki o obiegu zamkniętym (GOZ, circular economy) od paru lat coraz mocniej przebija się do powszechnej świadomości, co związane jest z ogłoszonym w grudniu 2015 roku przez Komisję Europejską pakietem propozycji pod nazwą „Zamknięcie obiegu – plan działania UE dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym” (Pakiet GOZ). Gospodarka o obiegu zamkniętym (GOZ) stała się priorytetem w polityce gospodarczej Unii Europejskiej.

Rosnąca ilość wytwarzanych odpadów jest obecnie największym wyzwaniem UE. Według różnych szacunków ponad połowa odpadów wytwarzanych na świecie jest składowana lub utylizowana. Kurczące się zasoby surowców, wzrost ich cen, postępujące zanieczyszczenie środowiska naturalnego, przy jednoczesnym wzroście konsumpcji, wymusiły zmianę dotychczasowego podejścia opartego na gospodarce liniowej i przejście do gospodarki o obiegu zamkniętym.

Podczas spotkania partnerzy zajmowali się zwłaszcza barierami, pokonanie których pozwoli na maksymalne wykorzystanie dostępnych surowców, produktów i odpadów, co w konsekwencji będzie sprzyjać zarówno gospodarce, jak i otaczającemu nas środowisku.

Tymi barierami są:

  • brak wiedzy o sposobie przejścia do gospodarki o obiegu zamkniętym -księgowość, modelowanie finansowe, marketing i tworzenie wartości
  • brak powiązania gospodarki o obiegu zamkniętym z podstawami prowadzenia działalności i uczynienia jej ważną częścią codziennych działań każdej organizacji
  • brak przepisów, współpracy, nadzorowania, dynamiki łańcuchów dostaw, przejrzystości danych i nastawienia kulturowego
  • brak programów i infrastruktury przemysłowej potrzebnej do ponownego wykorzystania produktów ubocznych -inteligentna logistyka zwrotna
  • brak wystarczającego popytu wśród konsumentów na bardziej zrównoważone produkty -cena
  • brak łańcuchów dostaw, szczególnie tych o znaczeniu globalnym -koordynacja zrównoważonego przepływu materiałów i otworzenie się na innowacje potrzebne do zaprojektowania nowych systemów -skala działania
  • brak świadomości wśród konsumentów, społeczeństwa, przedsiębiorstw, polityków -zmiana sposobu myślenia – edukacja

Gospodarka o obiegu zamkniętym może być szczególnym wyzwaniem dla niektórych sektorów, czy to ze względu na charakterystykę ich produktów, ślad środowiskowy czy na zależność od materiałów pochodzących spoza UE. Stąd w pakiecie GOZ określono 5 obszarów priorytetowych, które, ze względu na swoja specyfikę, będą wymagały odrębnego podejścia. Są to:

  • tworzywa sztuczne
  • odpady spożywcze
  • surowce krytyczne
  • odpady z budowy i rozbiórki
  • biomasa i bioprodukty