W trakcie przeprowadzonych rozmów z zarządcami budynków poruszana jest kwestia barier i problemów, które stoją na drodze do przeprowadzania kompleksowych, efektywnych modernizacji budynków i przyspieszenia tempa modernizacji w skali globalnej.
Nie jest zaskoczeniem, że największą barierę stanowi w tej kwestii brak wystarczających środków finansowych do kompleksowego podejścia do modernizacji. Zarówno zarządcy prywatni jak i miejskie spółki zarządzające budynkami gminnymi są świadome istniejących programów wsparcia dla termomodernizacji, jednak środki te są niewystarczające.
Drugim problemem, z którym borykają się zarządcy jest niska świadomość mieszkańców i właścicieli na temat korzyści jakie płyną z kompleksowej modernizacji – nie tylko w kontekście oszczędności na miesięcznych rachunkach, ale również w odniesieniu do podniesienia wartości rynkowej nieruchomości, czy zmniejszenia ryzyka związanego z rosnącymi cenami energii.
Kolejną istotną barierą są wysokie koszty usług i problemy z dostępnością materiałów budowlanych, co wynika z sytuacji gospodarczej wynikającej z pandemii Covid-19, a w ostatnim czasie również z rozpoczętej w lutym 2022 wojny w Ukrainie. Rosnąca inflacja i wzrastające stopy procentowe wpływają dodatkowo na zdolność kredytową wspólnot mieszkaniowych, a także na negatywne nastawienie wspólnot do zaciągania kredytów.
Ponadto, zarządcy budynków zwracają uwagę na częste zmiany w przepisach i prawie budowlanym. Niezwykle problematyczna z prawnego punktu widzenia jest sytuacja, w której duży budynek wielorodzinny podzielony jest na wiele wspólnot mieszkaniowych, co utrudnia podjęcie wspólnych działań, jak np. zaciągnięcie kredytu na modernizację oraz wydłuża proces podejmowania decyzji i osiągnięcia kompromisu.
W ramach przeprowadzanych rozmów zarządcy dzielą się również swoim doświadczeniem i spostrzeżeniami dotyczącymi działań, które należałoby podjąć aby modernizować budynki kompleksowo i na szeroką skalę.
Większość zarządców wskazuje na konieczność wprowadzenia konkretnych rozwiązań systemowych – zmian legislacyjnych i skierowania większego strumienia finansowego w ramach wsparcia termomodernizacji. Istotne jest również ustabilizowanie sytuacji na rynku materiałów i usług budowlanych. Prawie każdy zarządcawskazuje na konieczność edukacji społeczeństwa na szeroką skalę, nie tylko w kontekście oszczędności finansowych wynikających z modernizacji, ale także w kwestiach dotyczących użytkowania mieszkań, korzyści dla środowiska, zdrowia i dobrego samopoczucia mieszkańców.
Bardzo ważnym z punktu widzenia zarządców jest podnoszenie wiedzy ich samych, szczególnie w zakresie nowych rozwiązań, które przyjęły się w budownictwie jednorodzinnym, natomiast z różnych względów sątrudniejsze do zastosowania w budynkach wielorodzinnych (np. panele fotowoltaiczne, pompy ciepła czy wentylacja mechaniczna).
Kłopotliwe jest też modernizowanie budynków objętych ochroną konserwatora. Prace modernizacyjne w takich budynkach mają najczęściej bardzo ograniczony zakres oraz efekt oszczędności energii, głównie z powodu braku możliwości ocieplenia elewacji.
Brak wystarczających funduszy do wykonywania kompleksowych modernizacji w połączeniu z brakiem wystarczającej wiedzy o korzyściach płynących z modernizacji i niechęcią do korzystania z kredytów przez wspólnoty powoduje, że modernizacje budynków nie są wykonywane kompleksowo, a tempo modernizacji nie jest tak szybkie w skali globalnej, jak powinno. Należy tutaj podkreślić, że faktyczne oszczędności energii i redukcja emisji CO2 nie są możliwe do określenia z powodu braku monitorowania zużycia energii w budynkach zarówno przed jak i po modernizacji.